เราทำมันเต็มที่ทุกๆงาน อย่างดีที่สุดเท่าที่เราทำได้ หลายครั้งถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้าง ก็ปรับปรุงตัวเองกันไป ไม่เคยเป็นเรื่องให้ต้องหมดกำลังใจในสิ่งที่เรารักจะทำ เมื่อเราเลือกแล้วว่าจะเดินเส้นทางนี้
ช่างภาพ คือ อาชีพอิสระ นั้นมันเป็นคำเรียกแบบที่สังคมประดิษฐ์คำมันขึ้นมา ไม่ว่าคุณจะทำงานอะไร กรอบหนึ่งที่คุรจะไม่สามารถออกไปจากมันอย่างเป้นอิสระได้เลยคือความรับผิดชอบ
เวลาเราทำงานประจำเรามีเวลาทำงานที่แน่นอนและเวลาได้พักผ่อนนอกเวลาที่้รียกว่าว่างาน หลังเลิกงาน แต่กับบางงานคุณอาจใช้ทุกๆชม. นอกเวลาหลับ เพื่อทำในสิ่งที่คุณเลือกที่จะทำมัน
ไม่ว่าเราจะรับผิดชอบกับงานของเราได้มากน้อยแค่ไหน เราทำมันอย่างเต็มที่ อะไรๆที่มันยาก ถึงแม้มันจะยากอยู่อย่างนั้นไม่เคยเปลี่ยนไปหรอก แต่อย่างน้อยเราก็ได้มีมุมเล็กๆไว้ให้ภูมิใจในสิ่งที่ทำ ว่าเราทำมันเต็มที่และสู้ที่สุดแล้ว
ในวันที่เลือกแล้วว่าจะเป็นช่างภาพ สิ่งที่สัญญากับตัวเองเลย คือ ไม่ว่ามันจะยากเย็นและเหนื่อยแค่ไหน ที่จะอยู่บนเส้นทางนี้
“จะยอมรับทุกความยากลำบาก จะไม่บ่นแม้สักคำเดียว”
ณ จุดๆหนึ่ง ช่างภาพไม่ว่าเทคนิกถ่ายภาพหรือการโปรเซส มันไม่ได้หนีกันเท่าไร ทุกคนล้วนมีจุดทางเดินที่สร้างสรรค์ศิลปะบนเส้นทางที่ต้องหาเลี้ยงชีวิตตัวเอง ในทางเลือกที่ต่างกัน ใครบ้างจะไม่ชอบถ่ายนางแบบสวยๆ ถ่ายคนโพสท่าเก่ง ถ่ายแบบตามใจตัวเอง ไม่ต้องสนใจที่จะควบคุมเวลา ไม่มีโจทย์ ไม่มีใครมาจ้องจับผิดคุณในสิ่งที่ทำ คุณก็แค่ใส่ไปเต็มๆ ในสิ่งที่คุณมี
แต่เราเชื่อว่า ศิลปะที่เราสามารถสร้างได้ มันจะสร้างความสุขให้กับคนมากมาย มากกว่านั้น ถ้าเราทำให้คนที่สวยในระดับ 8 สวยขึ้นบนภาพถ่ายในระดับ9 เราก็คงจะมีแต่อัลบั้มที่มีคนสวยๆบนแฟนเพจของเราเต็มไปหมด และเราก็อาจจะมีคนมากมายที่ติดตามเพจและติดตามผลงาน
แต่ถ้าเราทำให้คนที่สวยในระดับ 4 สวยขึ้นในระดับ7 ได้ล่ะ มันไม่ใช่ความท้าทายอะไรหรอก แต่เรารู้สึกว่า ศิลปะที่เราสร้างได้มันดูช่างมีคุณค่าเหลือเกิน
เราชอบที่คนมีความสุขกับภาพถ่ายของเรา มากกว่า คนมาสรรณเสริญภาพถ่ายของเรา เพราะมันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะเก่งไปกว่าใคร หรือต้องดูถูกใคร มันมีคนเก่งๆมากมายกว่าเรา
ถามว่าเมื่อมองย้อนไปหรือ นับก้าวที่ตัวเองเดิน ไม่ว่าใครจะเดินด้วยเส้นทางแบบไหน คุณจะเก่งขึ้นมาในรูปแบบใด สิ่งหนึ่งที่เราภูมิใจ และ เราพูดได้เต็มปาก ของเรา ก็คือ ในวันแรกที่จับกล้อง เดินเข้าร้านไปซื้อกล้องตัวแรกจนวันนี้ ไม่เคยมีใครสอนอะไรเรา ไม่เคยเรียนอะไรกับใคร ไม่เคยมีใครสอนเราถ่ายภาพ แต่งภาพ อะไรเลย ทุกก้าวที่เราเดินมา เราเดินด้วยเท้าของตัวเองจริงๆ และเราก้มีความสุขเสมอที่คนมากมาย มีความสุขกับภาพของเรา
ทุกอย่างที่สร้างด้วยความรัก มันมีความสุขอยู่ในนั้น และเรามองเห็นเสมอ เราแค่คิดว่า จะเก็บไว้ให้คุณในความทรงจำแบบไหน แบบในมุมมองที่คุณเองไม่ได้เห็น หรือแบบมุมมองในความรู้สึกที่มันจะไม่ลางเลือนและจางหายไป
